Βρείτε ένα παιδί που να μην αγαπάει την πιπιλά του… συνήθως τα παιδιά έχουν σχέση λατρείας μαζί της. Η πιπίλα τα αποφορτίζει όταν νιώσουν άγχος και είναι η παρηγοριά τους όταν έχουν κάποια μικρή ενόχληση. Όλοι όμως γνωρίζουμε ότι πρέπει να βρούμε διάφορους τρόπους ώστε να καταφέρουμε το παιδί να ανεξαρτητοποιηθεί από την πιπίλα, ενώ ο αποχαιρετισμός μπορεί να συνοδεύεται από κλάματα και γκρίνια.
Είναι σημαντικό να είμαστε σωστά πληροφορημένοι όχι μόνο για τους τρόπους και το πότε πρέπει να κόψουμε την πιπίλα, αλλά κυριότερα για το τι πρέπει να γνωρίζουμε για την πιπίλα από την στιγμή της γέννησης του παιδιού.
Η Αμερικανική Παιδιατρική Ακαδημία προτείνει να γίνεται η αφαίρεση της πιπίλας μεταξύ 6 και 12 μηνών, ειδικά στα παιδιά που παρουσιάζουν συχνές ωτίτιδες. Στην πράξη όμως τα περισσότερα παιδιά διακόπτουν την πιπίλα πολύ αργότερα, συνήθως στην ηλικία των δύο με τριών ετών, συχνά όμως μπορεί να φτάσει και μέχρι το 4ο έτος. Η Ελληνική Παιδοδοντική Εταιρεία ενημερώνει ότι τα προβλήματα στα δόντια που σχετίζονται με την πιπίλα και τον θηλασμό δακτύλου, τα “πεταχτά δόντια” ή το “κενό” μεταξύ των δοντιών (χασμοδοντία), διορθώνονται από μόνα τους εφόσον το παιδί διακόψει την χρήση της πιπίλας στο 4ο χρόνο.
H Αμερικάνικη Παιδιατρική Εταιρεία μας ενημερώνει για το τι πρέπει να γνωρίζουμε για την πιπίλα:
Όταν το μωρό γεννηθεί έχει έντονο το ένστικτο του θηλασμού – πιπιλίσματος, το οποίο εξυπηρετεί αφενός την ανάγκη της διατροφής και αφετέρου τη σύνδεση με τη μητέρα του. Όταν η μητέρα θηλάζει ιδιαίτερα για τις πρώτες 3 με 4 εβδομάδες είναι σημαντικό να αποφεύγεται η πιπίλα ώστε να εδραιωθεί ο θηλασμός.
Μην χρησιμοποιείτε την πιπίλα για να ησυχάσετε το παιδί σας όταν πεινάει, επίσης μην του την δίνετε εάν δεν την ζητήσει.
Μην την δένετε στην κούνια, γύρω από το λαιμό του ή στο χέρι του, είναι επικίνδυνο για την ασφάλεια του παιδιού.
Όταν το μωρό σας είναι πολύ μικρό ακόμα για να πιάσει από μόνο του την πιπίλα και να την βάλει στο στόμα του αλλά έχει συνηθίσει να κοιμάται με αυτήν, θεωρείστε δεδομένο ότι θα σας καλέσει με το κλάμα του στην μέση της νύχτας για να το βοηθήσετε.
Κριτήριο για την επιλογή πιπίλας είναι το μέγεθος, το οποίο καθορίζεται από την ηλικία του μωρού. Σημαντικό για την ασφάλεια του παιδιού είναι η θηλή να είναι μαλακή, ταυτόχρονα όμως ανθεκτική στο δάγκωμα ώστε να μην φθείρεται εύκολα και να μην αποσπάται από τον δίσκο με το τράβηγμα. Ο δίσκος της πιπίλας πρέπει να είναι σκληρός, να έχει τρύπες και η διάμετρος του να είναι αρκετά μεγάλη ώστε το παιδί να μην μπορεί να βάλει όλη την πιπίλα στο στόμα του.
Εάν την βάζετε σε πλυντήριο πιάτων, επιβεβαιώστε ότι ο κατασκευαστής της πιπίλας προσδιορίζει ότι είναι “ασφαλής για πλυντήρια πιάτων”. Μετά από το βράσιμο ή το καθαρισμό της στο πλυντήριο πιάτων και πριν την δώσετε το παιδί, για την αποφυγή ερεθισμού της στοματικής κοιλότητας από πολύ ζεστό νερό, πιέστε με καθαρά δάκτυλα την θηλή ώστε να βγει το νερό που έχει εγκλωβιστεί. Ακολουθήστε την διαδικασία αποστείρωσης μέχρι τον 6ο μήνα ώστε να προστατέψετε το βρέφος σας από βακτηρίδια, ενώ μετά τον 6ο μήνα μπορείτε απλά να την πλύνετε με σαπούνι και καθαρό νερό.
Πάντα να έχετε μαζί σας περισσότερες από μία πιπίλες, γιατί πάντα βρίσκουν τον τρόπο να πέφτουν κάτω ή μυστηριωδώς να χάνονται!
Ποτέ μην χρησιμοποιείται την θηλή από το μπιμπερό ως αντικατάσταση της πιπίλας. Εάν το μωρό ασκεί με δύναμη το πιπίλισμα, η θηλή μπορεί εύκολα να βγει από το πλαστικό δακτυλίδι και να φράξει το στόμα του παιδιού.
Οι πιπίλες με τον χρόνο φθείρονται. Ορισμένοι κατασκευαστές αναγράφουν ημερομηνία λήξης, οπότε μην τις χρησιμοποιείτε πέραν της αναγραφόμενης ημερομηνίας. Ελέγχετε τις πιπίλες ανά τακτά χρονικά διαστήματα και εάν παρατηρήσετε ότι η θηλή έχει αλλαγή σε χρώμα ή έχει φθορές (σκισίματα κλπ.) τις αντικαθιστάτε.
Ποιος είναι ο καλύτερος τρόπος για να αποχαιρετήσει το παιδί την πιπίλα?
Δεν υπάρχει μαγική συνταγή γιατί κάθε παιδί είναι ξεχωριστό, δεν παύει όμως ο αποχαιρετισμός να φαίνεται δύσκολος στην πλειοψηφία των παιδιών. Χρειάζονται έξυπνοι ελιγμοί και η συγκατάθεση του παιδιού ώστε να καταφέρετε να είστε αποτελεσματικοί σε αυτήν την αναμέτρηση. Καλό είναι από την ηλικία των δύο ετών ή και νωρίτερα να προσφέρετε την πιπίλα μόνο για τον ύπνο και να την απομακρύνετε ή να την χρησιμοποιείτε όσο το δυνατόν λιγότερο κατά την διάρκεια της ημέρας. Πάντα να τα επαινείτε θερμά για κάθε πρόοδο που κάνουν.
Μία στρατηγική είναι να οπλιστείτε με υπομονή και να αφαιρέσετε όλες τις πιπίλες που υπάρχουν στο σπίτι. Να είσαστε προετοιμασμένοι ότι το παιδί σας μπορεί να κλαίει απαρηγόρητα για μερικές ημέρες όταν θα θέλει την πιπίλα. Θα πρέπει να είσαστε σταθεροί και να εξηγήσετε στο παιδί σας ότι είναι πια «μεγάλο παιδί» και δεν χρειάζεται την πιπίλα.
Μπορείτε να ενημερώσετε το παιδί σας ότι έφτασε πλέον ο καιρός να κόψει την πιπίλα και να συζητήστε μαζί του ότι θα το επιβραβεύετε καθημερινά με σφραγίδες ή αυτοκόλλητα. Επίσης, συμπληρώστε ότι θα του πάρετε δώρο το αγαπημένο του ήρωα η ζωάκι για να το κρατάει όταν δεν χρησιμοποιεί την πιπίλα. Το παιδί σας θα αποδεχτεί ευκολότερα την απομάκρυνση της πιπίλας αν ξέρει ότι η νεράιδα της πιπίλας ή μια γατούλα ή ένα σκυλάκι την πήραν για να την προσφέρουν σε μικρότερα παιδάκια ή ζωάκια που την έχουν μεγαλύτερη ανάγκη. Με αυτόν τον τρόπο, θα νιώσει ότι συμμετέχει σε μια γενναιόδωρη κι ευεργετική πράξη. Προσθέσετε στις υποσχέσεις σας και ένα πάρτι με τούρτα που αγαπάνε τα παιδιά για την ημέρα που θα κόψει την πιπίλα.
Τα καλά νέα είναι ότι το παιδί, καθώς μεγαλώνει και κάνει παρέες με άλλα παιδάκια, θα αναγκαστεί από μόνο του να την κόψει. Ακόμα και όταν σταματήσει την πιπίλα μπορεί να την αντικαταστήσει με το δάκτυλο του για να κοιμηθεί η όταν αγχώνεται, οπότε δεν υπάρχει κανένας απολύτως λόγος εσείς να το ζορίζετε υπερβολικά για να το σταματήσει. Σε περίπτωση που είναι επίμονο το πιπίλισμα του αντίχειρα μετά την ηλικία των 4 με 5 ετών, καλό είναι να το αναφέρετε στον παιδίατρο σας για να σας κατευθύνει.