Όταν γεννιέται ένα μωρό, γεννιέται και η μητέρα

Το να γίνετε μητέρα, είναι μια συναρπαστική, περίπλοκη, όσο και τρομακτική κάποιες φορές μετάβαση στη ζωή, που μπορεί να ταράξει κάθε ίνα της ύπαρξης μίας γυναίκας.
Νιώθετε να περιλαμβάνονται αλλαγές – σωματικές, ψυχικές, κοινωνικές, πνευματικές.
Υπάρχουν ακόμη αλλαγές στα logistics σας, στην ταυτότητά σας και στα συναισθήματά σας!

Πρόκειται για ένα αναπτυξιακό πέρασμα παρόμοιο με την «εφηβεία».

Πριν κάνετε παιδιά, το μόνο πράγμα για το οποίο ήσασταν πραγματικά υπεύθυνη, ήταν ο εαυτός σας. Τώρα ευθύνη και προτεραιότητά σας είναι το μωρό σας.

Η έξοδος από το νοσοκομείο μετά τον τοκετό μπορεί να είναι αγχωτική.
Καλείστε να πάρετε αυτό το μικροσκοπικό μωρό στο σπίτι – μετά από μόνο μερικές μέρες γονικής εμπειρίας στο νοσοκομείο!

Ο πρώτος χρόνος της μητρότητας είναι συχνά ο πιο δύσκολος, ειδικά όταν γίνεστε για πρώτη φορά γονείς.
Είναι όμως και ο πιο ικανοποιητικός, καθώς γεμίζει με πολλές πρωτιές.
Η πρώτη φορά που κρατήσατε το παιδί σας στην αγκαλιά σας, η πρώτη φορά που πήγατε για ψώνια με το μωρό σας.

Ωστόσο παράλληλα, μπορεί να μην είστε σίγουρες για την ικανότητα σας να δημιουργήσετε το κατάλληλο περιβάλλον αγάπης για το μωρό σας.
Ο στόχος είναι να δώσετε στον εαυτό σας χρόνο και συμπόνια για να προσαρμοστεί στο νέο σας ρόλο.

Το να είσαι πρώτη φορά μαμά, μπορεί να είναι επίσης μοναχικό.
Οι μητέρες συχνά νιώθουν κατάθλιψη και απομόνωση, καθώς
– έχουν χάσει την ταυτότητά τους
– και καθώς υπάρχουν σημαντικές αλλαγές στην κοινωνική τους ζωή.
Είναι φυσιολογικό να νιώθετε μοναξιά και αυτό δε σημαίνει ότι είστε κακή μητέρα.

Συχνά επίσης, μπορεί να βιώνετε ένα είδος ενοχής – την “ενοχή της μαμάς”, καθώς πρέπει να επιστρέψετε στη δουλειά και να αφήσετε το μωρό στον παιδικό σταθμό.
Αλλά μπορεί επίσης να αισθάνεστε ένοχες που δεν εργάζεστε και συμβάλλετε με λιγότερα χρήματα στην οικογένεια.

Επίσης μπορεί να αισθάνεστε παραμελημένες, καθώς η συζήτηση συχνά μετατοπίζεται στο μωρό μόλις γεννηθεί. Κυριαρχεί το «πώς πάει/τρώει/κοιμάται το μωρό;»
αντί το «πώς είσαι, τι κάνεις/τρως/πώς κοιμάσαι;»

Υπάρχει μια πολιτισμική προσδοκία ότι το να γίνεις μητέρα είναι η πιο χαρούμενη διαδικασία και ότι το να κάνεις παιδιά σημαίνει ότι θα είσαι πιο ευτυχισμένη.
Αυτό μπορεί να ισχύει για τις περισσότερες μαμάδες, αλλά η πραγματικότητα είναι ότι η μητρότητα κάνει όλα τα συναισθήματα πιο έντονα – αγάπη, ευτυχία, λύπη, φόβο, θυμό, ντροπή, ενοχές.
Πολλές μαμάδες νιώθουν ενοχές που απογοητεύονται και θυμώνουν με το μωρό τους, επειδή πιστεύουν ότι πρέπει να νιώθουν έντονη αγάπη για τα παιδιά τους στο 100% του χρόνου.

Χρειάζεται να απομυθοποιήσετε την ιδέα ότι το να είσαι μητέρα σημαίνει μόνο ευτυχία.

Από την άλλη, νιώθετε και ευτυχισμένες! και αυτό είναι υπέροχο!

Η ευθύνη για τα παιδιά γίνεται κίνητρο θετικής προσωπικής εξελικτικής αλλαγής και αφορμή για αυτογνωσία και προσωπική ολοκλήρωση.